20!

Dziś krótko, zwięźle i na temat.

Dziękuję! Tak bardzo bardzo bardzo! :) Za huczne uczelniane sto lat, za urodzinową herbatkę, za wypad do kefca, za facebook'owe życzenia, telefony. Mojemu tajemniczemu adoratorowi, który wysłał mi przeromantycznego mms'a. Dziękuję za pamięć - sprawiliście, że ten dzień był jeszcze piękniejszy.

A wczoraj...wczoraj wcieliłam się w rolę fryzjera i bez żadnych uczuć skróciłam moje ukochane włosy o jakieś sześć centymetrów! Jak żyć? Wczoraj się cieszyłam, dziś już żałuję. Ale przynajmniej są zdrowsze i...kiedyś w końcu odrosną :)

Motto przewodnie pedagogów specjalnych.

Z dzisiejszych mądrości na pedagogice specjalnej:

Alicja roześmiała się. - Nie ma celu próbować - powiedziała - nikt nie może uwierzyć w rzeczy niemożliwe.
- Wydaje mi się, że niewiele masz wprawy - powiedziała Królowa. - Gdy byłam w twoim wieku, wprawiałam się co dnia przez pół godziny. Ach, czasem udawało mi się uwierzyć w sześć niemożliwych rzeczy już przed śniadaniem.

Do przodu!

Udało się! Przetrwałam tę sesję i nie dałam się! Teraz nie pozostaje mi nic innego, jak leżeć w ciepłym łóżeczku z kubkiem gorącej herbaty i dobrym maratonem filmów. Tego mi trzeba.
Aha! I wszystko się układa, trochę po staremu, trochę po nowemu i znowu jestem szczęśliwa!  :)