Tymczasem siedzę w czterech kątach z rzewnymi łzami spływającymi po policzku, modląc się, że wszystko będzie dobrze. A razem ze mną, choć w innych częściach miastach, lub w ogóle zupełnie innych miastach, modlą się Ci, na których zawsze mogę liczyć. Paweł, Marta, Monika, Księża...
Razem z nimi ufam, że babcia wyzdrowieje.
